[zaloguj się]
[pdf]

PRZĘSŁO (4) sb n

przęsło (4), [prząsło].

Fleksja
sg pl
N przęsła
G przęsła przęsł
A przęsła
L przęśle

sg G przęsła (1). ◊ [L przęśle.] ◊ pl [N przęsła.] ◊ G przęsł (1). ◊ A przęsła (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Element konstrukcyjny, umieszczony pomiędzy dwoma podporami (fragment ogrodzenia, mostu itp.); perticarum Cn (4): Iakom ya przes czelącz swoya nye pobral zerdzy sosnovych ssyedminasczye prząsl slyachetnemv stanislavovi ZapWar 1534 nr 2544; [Ci mieszczanie blanków powinni oprawować w Sieradzu koło zamku, tych przęsł, które mają wymierzone, i z basztami, a teraz nie oprawują. LustrWpol II 20; mieszczanie łomzieńscy [...] przęsła [mostów] swe naprawują i dla tak złego przejachania i trudnego furmani tamtędy nie jadą. LustrMaz II 72, 92; KsięgiSądWiej 1523 nr 7426].
Zwrot: »przęsła (za)grodzić« = ustawić fragment płotu [szyk zmienny] (3): Kmiećie ktorzy przęſłá grodzą dla ſzkody/ á ktory dniem pośledzey ony przęſłá rozmierzone zágrodźi/ ma bydź karan GostGosp 112, 112.

DDJ