[zaloguj się]
[pdf]

RZEMIEŚNICZKA (4) sb f

rzemieśniczka (3), rzemięśniczka (1), [rzemieślniczka]; rzemieśniczka Mącz (3); rzemięśniczka SkarKaz.

Oba e oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N rzemieśniczka rzemieślniczki
G rzemieślniczek
A rzemięśniczkę rzemieślniczki

sg N rzemieśniczka (3). ◊ A rzemięśniczkę (1). ◊ [pl N rzemieślniczki. ◊ G rzemieślniczek. ◊ A rzemieślniczki ].

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

1. Kobieta zajmująca się rzemiosłem (2): Fictrix, Zdunká/ Rzemieśniczká. Mącz 127c; Operaria, Robotna/ niewiáſtá rzemieſniczká. Mącz 264c, 265a; [Naprzód, iż rzemieślników i rzemieślniczek jest niemało, którzy nie przestając na swym rzemiośle i powołaniu przekupstwem się zabawiają. OpisyPozn 1598 nr 22, 1598 nr 22].
a. [Z uwydatnieniem przynależności do niższego stanu: ziemianka zaczna y ⟨w⟩ g⟨łownych⟩ miesciech raycżyna ma mieć ⟨sze⟩scioro szat/ Kupczowa pięcioro. Rze⟨m⟩ieslniczka cżworo Senatulus 1004, 1003.

W połączeniu szeregowym: Dziś miedzi nami niepoznać gdzie małżonka/ gdzie wdowa/ gdzie panna/ gdzie woiewodzanka/ gdzie ziemianka/ gdzie raycżyna/ gdzie rzemieslnicżka/ gdzie cnotliwa/ gdzie pospolita. Senatulus 1004.]

2. Prawdopodobnie: żona rzemieślnika (1): Nie obrał ſobie [Chrystus] mátki z wielkiego znácznego domu [...]. vbogą rzemięśniczkę podłego miáſteczká zá mátkę ſobie wźiął. SkarKaz 489b.

ECB