RZEMIEŚNICZY (19) ai
rzemieśniczy (7), rzemiesłniczy (4), rzemięśniczy (2), rzemieślniczy (2), rzemieślnicy (1), rzemięślniczy (1), rzemięśnicy (1), rzemieśnicy (1), [rzemieśliczy, rzemięśliczy]; rzemieśniczy Leop (3), ModrzBaz, Calep; rzemiesłniczy SarnStat (4); rzemięśniczy ComCrac; rzemieślniczy UstPraw, SienLekAndr; rzemieślnicy GostGosp; rzemięślniczy BudBib; rzemieśniczy : rzemieśnicy : rzemięśnicy GliczKsiąż (1:–:1), SkarŻyw (2:1).
Oba e jasne.
Fleksja
sg |
m | N | rzemieślnicy |
f | N | |
n | N | |
G | |
G | rzemieśnicz(e)j |
G | |
D | |
D | |
D | rzemieśnicz(e)mu |
A | rzemięślniczy |
A | rzemieślniczą |
A | |
I | rzemieśniczym, rzemięśnicz(e)m |
I | rzemieśliczu |
I | |
pl |
N |
subst |
rzemieśnicze |
G |
rzemieśniczych |
D |
rzemiesłniczym |
A |
subst |
rzemiesłnicze |
L |
rzemieśniczych |
inne formy |
sg N - rzemieśnicz(e)
|
sg m N rzemieślnicy (1). ◊ A rzemięślniczy (1). ◊ I rzemieśniczym (2) Leop, SkarŻyw, rzemięśnicz(e)m (1) GliczKsiąż. ◊ f G rzemieśnicz(e)j (2). ◊ A rzemieślniczą (1). ◊ [I rzemieśliczu.] ◊ n N rzemieśnicz(e) (1). ◊ D rzemieśnicz(e)mu (1). ◊ pl N subst rzemieśnicze (2); -e (1), -(e) (1). ◊ G rzemieśniczych (2). ◊ D rzemiesłniczym (1). ◊ A rzemiesłnicze (2); -e (1), -(e) (1). ◊ L rzemieśniczych (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.; poza tym bez cytatu s.v. rzemiesło, rzemiosło.
Przymiotnik od „rzemieśnik” ‘człowiek zajmujący się rzemiosłem’: związany z rzemieślnikiem, przysługujący rzemieślnikowi;
artificis (G sg) Vulg, PolAnt; mechanicus JanStat, Cn; fabricus, fabrilis Cn (18):
Vcżeni ludzye coby pocżęli bez rzemyęsnikow/ by też był nyewyedzieć yákim Filozoffem/ [...] przedſię nigdy ſie nye odrzecże pożycżáć á vżywáć prace rzerzemyęsnicey [!]. GliczKsiąż G6;
Maią też Woiewodowie rzeczy rzemieſlnicze vſtáwić/ po czemu máią być przedawáne UstPraw A2;
BudBib Ier 10/9;
SarnStat 270,
277;
[i niechaj [król] prawo kapłańskie odda kapłanowi, królewskie – królowi, rycerskie – rycerzowi, kupieckie – kupcowi, rzemieślnicze – rzemieślnikowi, kmiece – kmieciowi. Diar 1566 64;
Lipowé drzewo ku rozmáitym ſpráwam rzemięſliczym bárzo potrzebné UrzędowHerb 387b].
Wyrażenia: »bractwo rzemiesłnicze, cech rzemieśniczy« =
fraternitas artificum JanStat (
2:
1):
(nagł) O Czechach Rzemięsniczich (–) okolo Czechow Mieyskich ktore volnoſcz sliachetską obrazayą rozkazvyemi voyevodąm, aby kazdy [...] ſtrzegl [...], iżby ti czechy chovane niebely ku ſkodzie volnoſczi Ziemſkiey. ComCrac 12;
Przećiw Bráctwam Rzemieſłniczym śiłá Státutów iest vczynionych zá Królá Zygmuntá SarnStat 296,
297.
»rzemieśniczy mistrz« (1): Wiele rzemieśnicżych Miſtrzow [Multi opificum magistri]/ bárzo rzadko śiadáią ná ſwych wárſtáćiech ModrzBaz 36v.
»nauka rzemieślnicza« (1): Ieſliż tedy było ſłuſzno/ náukę Rzemieſlniczą Rycérſkiemu Pánu przypiſáć: czemu by ſye niemiáło godźić/ [...] częśći náuk wyzwolónych SienLekAndr a2.
»rzemieśniczy stan« = stan nieszlachecki (1): Z cżego [tj. z żywota Jezusa] ieſt vpomnienie święte/ áby nikt zrodzáiu świeckiego/ by dobrze y krolewſkiego/ butnośći y chłuby nie ſzukał/ áni teſz podłem y rzemieśnicżym ſtanem niegárdził. SkarŻyw 241.
Zestawienie w funkcji n-loc:bibl. »Padoł Rzemieśniczy« = Dolina Cieśli (1): A ſynowie Beniámin [mieszkali] w Gebá/ [...] y w Ono padole rzemieſnicżym [valle artificum]. Leop 2.Esdr 11/35.
W przen (1): Leop Ier 10/3; [przegvby byodr thvich [...] ÿako zaponÿ. ſrzebrzne hawthkÿ. ktore ſſv vdzalane rekv rzemÿeſzliczv [manu artificis]. TomZbrudzBrul Cant 7/1; Leop Ier 10/9 (Linde)].
Przen: Pieniężny, dotyczący zapłaty za usługę (1): iż ſą tácy náucżycyele/ ktorzy wyedząc náukę rzecż być poććiwą/ áby yey ſnadź tárgyem yákiem rzemyęsnicżem nye ſſpáćili/ przeto dármo yey vcżnyom ſwym vdzieláyą GliczKsiąż M6.
α. [W funkcji dzierżawczej (szeroko pojętej): Wálentianus był ſyn rzemięſnicy StryjGoniec I3.]
a. Wytworzony przez rzemieślnika (1): Aták będąc narodem Bożym/ niemamy mnimáć/ by to co ieſt Bog/ złotu ábo ſrebru/ ábo kámieniowi/ wyrzezániu rzemieſnicżemu [sculpturae artis] y wymyſlowi cżłowiecżemu podobno było. Leop Act 17/29.
b.
Używany przez rzemieślników, służący im (4):
Scalprum – Dłotko rzemieſnicze. Calep 950b;
GostGosp 170.
Zestawienie: »rzemieśnic(z)y warstat« [szyk 1:1] (2): Gdzie kazánia cżynił [św. Wincenty]/ tám iuſz rzemieśnice wárſtáty prożne były SkarŻyw 310, 29.
c. [Będący częścią organizmu rzemieślnika: Wodka ku vmywániu rąk/ z wſzelákiey niecżyſtośći ktora ſie w iada w ſkorę rzemieśnicżą SienHerb 617b.]
Cf RZEMIEŚLNICKI
ECB