[zaloguj się]
[pdf]

PRZYBŁĄKAĆ SIĘ (4) vb pf

Zawsze sie.

a jasne.

Fleksja
inf przybłąkać sie
praet
sg pl
3 m przybłąkåł sie m pers przybłąkali sie
n subst przybłąkały sie
plusq
sg
3 m był sie przybłąkåł

inf przybłąkać sie (1). ◊ fut 2 sg przybłąkåsz sie (1). ◊ [3 pl przybłąkają sie.] ◊ praet 3 sg m przybłąkåł sie (1). ◊ [3 pl m pers przybłąkali sie. subst przybłąkały sie.] ◊ plusq 3 sg m był sie przybłąkåł (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Błąkając się, wędrując przybyć gdzieś; errando aliquo devenire, errore viarum deferri Cn (4):

przybłąkać się do kogo, do czego (2): Ci zwłaſſczá ktorzy ſie tułáli po ſwiátu [...] á nigdy wto trefić niemogli áby ſie mogli przybłąkáć do oyczyzny ſwoiey. RejPs 159; A gdy ſie do niey [Cyrces] był Vlixes przybłąkał/ przyięłá go zá miłoſniká wdzyęcżnie. BielKron 25v; [a ták oni wſzyſcy przez wodzá poginęli/ że ſie od nich tylko cżterzey wroćiło/ ktorzy mieli Wielbłądy z ſobą/ ná ktorych ſie do woyſká przybłąkáli BielKron 1597 634].

przybłąkać się dokąd (1): Przybłąkał ſie [młodzieniec] pochwili ná nadobne pole RejWiz 46. Cf [przybłąkać się skąd dokąd].

[przybłąkać się skąd dokąd: Item Litwa i Ruś, którzy się skądinąd do miasta Poznania przybłąkają ku przeszkodzie rzemiosłu kuśnierskiemu, aby żeden futer całych [...] nie śmiał kupować ani przedawać WilkPozn II 1576 nr 99.]

Przen [dokąd] (1): Ale wierę niewiem gdzie ſie w tey ſlepocie przybłąkaſz. RejAp 69v.
a) [Dostać się, pojawić się gdzieś [skąd]: Herby inſze ktorych Rycerſtwo POlſkie vżywa/ o ktorych ia wiedźieć dawnośći nádánia nie mogę/ ábo ſkąd ſie do Polſki przybłąkáły/ tuć krotce wſpomnię PaprGniazdo 1115 (Linde).]

Formacje współrdzenne cf BŁĄKAĆ SIĘ.

ALKa