[zaloguj się]
[pdf]

PRZYCZYNIAJĄCY SIĘ (6) part praes act

się (3), sie (3).

a jasne.

Fleksja
sg
mNprzyczyniający się fN
Dprzyczyniając(e)mu się D
A Aprzyczyniającą się
Iprzyczyniającym się I
V Vprzyczyniającå się
pl
G przyczyniających się

sg m N przyczyniający się (1). ◊ D przyczyniając(e)mu się (1). ◊ I przyczyniającym się (1). ◊ f A przyczyniającą się (1). ◊ V przyczyniającå się (1). ◊ pl G przyczyniających się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. przyczynny.

Proszący o coś dla kogoś, wstawiający się za kimś [za kim] (6): Day Boże/ ábyſmy Máryą tzuli/ zá námi ſie przytzyniáiącą. KrowObr 176; CzechRozm 143; NiemObr 128; O Pánie Boże/ [...] rácż przyiąć prośby nas niegodnych ſług twoich przycżyniáiących ſię zá twemi choremi LatHar 646.

przyczyniający się o co do kogo (1): PANNO zá vbogim małżeńſtwem w Kanie Gálileyſkiey/ o wino ſię do SYná łáſkáwie przycżyniáiąca/ modl ſię zá námi. LatHar 503.

W połączeniu szeregowym (1): y Pan Kryſtus ieſt wietznym Kápłanem [...] y zá ſwymi wiernymi y wybránymi/ vſtáwitznie ſie záſtáwuiący/ przytzyniáiący/ y ich broniący. KrowObr 181.

Synonim: zastawujący się.

Cf PRZYCZYNIAĆ SIĘ

ALKa