[zaloguj się]
[pdf]

PRZYDYBAĆ (7) vb pf

a jasne.

Fleksja
inf przydybać
praet
sg pl
3 m przydybåł m pers przydybali
f przydybała m an
conditionalis
pl
3 m pers by przydybali

[inf przydybać.] ◊ praet 3 sg m przydybåł (2). f przydybała (1). ◊ 3 pl m pers przydybali (2). ◊ con 3 pl m pers by przydybali (1). ◊ part praet act przydybåwszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Przybyć potajemnie skradając się (5): Potym wilk w nocy przydybał/ Pſá w śieni śpiącego widział BierEz K3, N2; [Wtym Patryk przydybawszy, [...] Uderzył na przezpiecznych Niemców wielkim pędem StryjPocząt 281].

przydybać do kogo (2): A potym Anyoł ćichuchno przydybawſzy do onego cżłowieká ſwiętego/ pchnął go nogą że z oney ſrogiey ſkáły ſpadł nádoł RejZwierc 175; [Ale ia ſwe votum oſobne ku tey posludze zdawam ná Brátá Dyptaná/ ten vmie do káżdego przydybáć/ w vcho ſzeptáć PostępekPrCzart 3].

przydybać ku czemu (2): Liſzká ku wśi przydybáłá/ A dziurą w dom náglądáłá BierEz O2v; A gdy Taborſcy ku Prádze milcżkiem wnocy przydybáli. Práżánie obácżywſzy odbili ie. BielKron 327.

2. Napotkać, natknąć się na kogoś lub na coś [kogo, co] (2): Támże ſámi miedzy ſobą ćicho vknowáli [starcy]/ Iákoby ią [Zuzannę] kiedyſzkolwiek ſámę przydybáli. KochZuz A2v; Tey pieśni/ iádąc imo Sarkáwice/ Náucżał fricże [rotman]. Imo Stwoleńſką kępkę y Ośieńſką/ Aż przydybáli zá nimi Grudźiedzką. KlonFlis G3.
3. [Dopaść: a iż przydybali niesprawnych trochę naszych, gdzie zginęło 100 człowieka KronMieszcz 49.
Przen: Czas obiecany nikogo nie minie, Który mię zprędka nędznika przydybał, wszystkiem mię smętkom na zastawę wydał Otwin(?)Erot 16.]

Synonimy: 3. chwycić, dopaść, dostać.

Formacje współrdzenne cf DYBAĆ.

SMN