[zaloguj się]

PRZYGONIĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg m con przygoniłby.

stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. przygnać.

Goniąc, ścigając dobiec:
Zwrot: »przygonić ślad [dokąd]« = dobiec tropiąc przestępcę: Item Gdy by ktho byegl sladem wpogonyą za sbyegy albo za dobythky swoyemy, a przigonyl [!] by slyad do wſchy kthorey, a lvdzie oney wſchy nyemoglyby vkazacz ſladv daley zewſchy swoyey Theda [...] LibLeg 6/156v.

Formacje współrdzenne cf GNAĆ.

PP