[zaloguj się]
[pdf]

PRZYGRANICZYĆ (1) vb pf

a jasne.

Fleksja
impersonalis
praet przygranicz(o)no

fut 3 sg przygraniczy. ◊ [impers praet przygranicz(o)no.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Włączyć w granice jakiegoś obszaru: Kmieć co v Vrzędniká roley kupi/ kiedy ſie Pan tego dowie/ cokolwiek z niey zebrał/ by też y przez dźieśięć lat/ ma to Pánu wroćić/ y Kmieć tákże Pánu to ma zápłáćić: álbo kiedy Vrzędnik dáie Kmiećiowi Páńſką rolą: á ktory do cudzey wśi/ ieſzcże gorzey: ktory przygránicży/ to iuż zdrádá. GostGosp 34.

[przygraniczyć co komu: Myśmy Jej M powiedzieli, że i nam się toż teraz stało, iż w tym starostwie radomskim naszą wieś i k'temu gruntu niemało odgraniczono i to wszytko przygraniczono Samboreckiemu z wielką szkodą naszą ListyZygmAug 1552 222.]

Synonimy: przyłączyć, wcielić.

Formacje współrdzenne cf GRANICZYĆ.

MP