![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: PRZYGRANICZAĆ | Następne hasło: [PRZYGRANOWITSZYM] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PRZYGRANICZYĆ (1) vb pf
a jasne.
Fleksja
| impersonalis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| praet | przygranicz(o)no | |||||
fut 3 sg przygraniczy. ◊ [impers praet przygranicz(o)no.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Włączyć w granice jakiegoś obszaru: Kmieć co v Vrzędniká roley kupi/ kiedy ſie Pan tego dowie/ cokolwiek z niey zebrał/ by też y przez dźieśięć lat/ ma to Pánu wroćić/ y Kmieć tákże Pánu to ma zápłáćić: álbo kiedy Vrzędnik dáie Kmiećiowi Páńſką rolą: á ktory do cudzey wśi/ ieſzcże gorzey: ktory przygránicży/ to iuż zdrádá. GostGosp 34.
[przygraniczyć co komu: Myśmy Jej M powiedzieli, że i nam się toż teraz stało, iż w tym starostwie radomskim naszą wieś i k'temu gruntu niemało odgraniczono i to wszytko przygraniczono Samboreckiemu z wielką szkodą naszą ListyZygmAug 1552 222.]
Synonimy: przyłączyć, wcielić.
Formacje współrdzenne cf GRANICZYĆ.
MP