« Poprzednie hasło: PRZYJEŚĆ | Następne hasło: [PRZYJEZDZY] » |
PRZYJEŚĆ SIĘ (3) vb pf
sie (3), [się].
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | f | przyjadła się | m an | |
n | przyjadło się | subst | przyjadły się |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | było się przyjadło |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | byś się przyjådł |
3 | n | by się przyjadło |
[fut 3 sg przyje się.] ◊ praet 3 sg f przyjadła się (1). [n przyjadło się. ◊ 3 pl subst przyjadły się.] ◊ plusq 3 sg m było się przyjadło (1). ◊ con [2 sg m byś się przyjådł.] ◊ 3 sg n by się przyjadło (1).
Sł stp notuje, Cn s.v. nakładam się czego, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w. s.v. przyjeść.
[przyjeść się komu: OczkoPrzymiot 26; iżeć to ći nie cżynią z nabożeńſtwá ſłuſznego dla poſzcżenia/ [...] ále to cżynią z roſkoſzy á z brákowánia żeby ſie im mięſo nie przyiádło bydlęce álbo ptáſze. GilPos 5.]
przyjeść się komu (1): bywáłem ná kielku Seymiech z wielką vtrátą ſwą: á gdy mi ſye iuż było Práwo bárzo przyiádło/ ſtoiąc przed Sądem Krolewſkim/ prośiłem Páná Woiewody Poznáńſkiego/ [...] o przyczynę do Krolá/ áby Krol odſądźił mię OrzRozm T4v; [Tedet harum quotidianarum formarum. Iuż mi ſie przyiádły ty powſſednie cudnoſći. TerentMatKęt D6, K2, Q3; ListyPol II 1549/237; Odnieś nogę twoię z domu bliźniego twego/ byś ſie mu kiedy nie przyiadł/ thák żeby ćię miał w nienawiśći [nequando satiatus oderit te]. Leop Prov 25/17 (Linde s.v. przyjeść)].
Formacje współrdzenne cf JEŚĆ.
AN, ZCh