[zaloguj się]
[pdf]

PRZYKLIIĆ (1) vb pf

Fleksja

1 sg fut przykliję.

Sł stp brak, Cn: przykleić s.v. przyprawiam co, Linde XVIII w.: przykleić.

Przytwierdzić, przyczepić coś do czegoś przy pomocy kleju; przen [co do czego]: A ia ięzyk twoy przykliię do podniebienia twego [linguam tuam adhaerere faciam palato tuo]/ że oniemieieſz/ á nie będzieſz iym mężem ſtrofuiącym BudBib Ez 3/26.

Formacje współrdzenne cf KLIIĆ.

Cf PRZYKLEJONY

MP