« Poprzednie hasło: PRZYKOWAN | Następne hasło: PRZYKOWANY » |
PRZYKOWANIE (1) sb n
Teksty nie oznaczają ó oraz -é; o prawdopodobnie jasne (tak w przykować); a jasne.
Fleksja
sg | |
---|---|
D | przykowaniu |
A | przykowani(e) |
sg [D przykowaniu.] ◊ A przykowani(e).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
I. Rzeczownik od „przykować się”: Przytwierdzenie się do czegoś okowami: Gdy go [św. Symeona, który przykuł się łańcuchem na wierzchołku góry] Melecius Antyocheńſki Biſkup náwiedzał: zgánił mu ono przykowánie mówiąc: iſz bez tego ſam nád ſobą cżłowiek pánem być/ á wiązáć ſię ná iednym mieyſcu nie łáncuchem/ ále wolą y rozumem może. SkarŻyw 29.
II. [Miejsce przytwierdzenia przedmiotu metalowego:
W połączeniu szeregowym: ⟨...⟩ iuncture inferioris nadolnemv przywiązanyv/ przyſnurovanyv/ przykovanyv ut aptari possit cum superhumerali/ aby ſze trafficz mogli/ ſplatem naramyennym [Necnon et alios duos anulos aureos, qui ponendi sunt in utroque latere superumeralis deorsum, quod respicit contra faciem iuncturae inferioris, ut aptari possit cum superumerali Vulg] TomZbrudzBrul Ex 28/27.]
MP