[zaloguj się]
[pdf]

PRZYKOWAĆ (3) vb pf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf przykować
praet
sg
3 m przykowåł

inf przykować (2). ◊ praet 3 sg m przykowåł (1).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

Przytwierdzić do czegoś uderzeniami młota (3):
Przen: Zapamiętać [co] (1):
Zwroty: »do pamięci przykować« (1): A iż Polak ieſth teſkliwy á wielki zábawcá ná tropie/ przethoć podawam ty APOPHTEGMATA/ to ieſt krociuchnemi ſłowy długich rzecży rozważenia/ iż wżdy ſobie przecżedſzy/ y s tego y z owego wirſzyká możeſz ſobie co vpodobáć á do pámięći przykowáć. RejZwierc 209.

[»do siebie przykować«: TYch tedy rzeczy wysſzéy pomięnionych Stoikowie obiemá ſie rękomá dźierżéć każą/ á od śiebie ich nigdy niepuſczáć/ owſzem ie do śiebie przykowáć SenekaGórn 328].

a. [Okowami [kogo za co do czego]: A zawożono ie [Żydów] nie inácżey iáko ine beſtyie/ zá łancuchy ábo powrozy ie gwałtownie tárgáiąc/ niektore ſnich zá gárdłá w kunach do łáwek w okręćie przykowano Leop 3.Mach 4/8 (Linde)].
b. Gwoźdźmi [[kogo], co] (1):

przykować do czego (1): [Lamatus] Wpuśći rękę drapieżną przezedrzwi do śieni: Odmykáć do bogacżá zdraycá ſię nie leni. Lecż Chryſeros opátrzny [...]. Cżekał v oney dźiury z brátnalem y z młotem [...]. Rękę Lámátuſowę w chyżu ſwym poimał: Y w oney ćiáſney dźiurze mężnie iey dotrzymał/ Y do drzwi ią przykował: Ow przynitowany Stał w progu iák ná poły łotr vkrzyżowány. KlonWor 42.

[przykować czym: A Kátowie żelázá y gozdzie ktorymi go [św. Polikarpa] przykowáć chćieli áby ſię ná ogniu nie ruſzył gotowáli. SkarŻyw 85].

c. Połączyć ze sobą części metalowe [co] (1): [św. Wilhelm] nágo ſtánąwſzy/ páncerz ná ćiáło gołe włożywſzy kowalowi przykowáć yi ná ſobie/ y dzieśiącą [!] łáncuſzkow śćiągnąć y zánitowáć kazał. SkarŻyw 166.

Formacje współrdzenne cf KOWAĆ.

Cf PRZYKOWANIE, PRZYKOWANY

MP