[zaloguj się]
[pdf]

2. PRZYKROCIĆ (1) vb pf

Fleksja

inf przykrócić.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Powściągnąć, pohamować, wziąć w karby, ukrócić [co czym]: ále że Náturę zepſowáną pan w dźiećiach przećiw rodźicóm wiedźieć raczył: przeto tym przykazániém przykróćić ią chćiał: áby gdy rośćie śiłá/ y moc w ſynach y w dźiatkách/ oſłábiáłym rodźicóm ſwym [...]/ podpomożenié dawáli BiałKat 53v.

Formacje współrdzenne cf 2. KROCIĆ.

MP