[zaloguj się]
[pdf]

[PRZYKROCZYĆ vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w kroczyć).

Fleksja
inf przykroczyć
praet
sg
3 n przykroczyło

inf przykroczyć. ◊ praet 3 sg n przykroczyło.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Przyjść, przybliżyć się; przen:
a) Dostąpić czegoś [do czego]: Abowiem [Dawid] vcży kthore ieſt ſzcżęſcie prawdziwe/ ták ná tym tu ſwiecie iáko y w przyſzłym żywocie. A iákowym obycżáiem moglibyſmy do niego przykrocżyć. GilPos 281v (Linde).
b) Nastąpić, zaistnieć: Trzeći ſą ktorzy bárzo chętliwie s przodku náukę zbáwienną y wiárę s niey Krześćiáńſką prawdziwą przyięli/ ále prętko ią záſię opuśćili/ ſkoro iedno pokuſy Heretyckie á przeſládowánie Tyrańſkie przykrocżyło GilPos 49v.

Formacje współrdzenne cf KROCZYĆ.]

MP