![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [PRZYKROCZYĆ] | Następne hasło: PRZYKROJONY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PRZYKROIĆ (1) vb pf
o jasne.
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 1 | m | przykroiłem |
| 3 | m | przykroił |
praet 1 sg m przykroiłem. ◊ [3 sg m przykroił.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
Skroić, przyciąć coś według miary, formy, wzoru; przen:
Zwroty: »przykroić [komu] kapturka« = przygadać: Quopacto Rhodum tetigerim in convivio, [...] Yákom onego Rodeyskiego młodźieńczyká ná bieſiedzie słowy zágadł/ przikroyiłem mu kápturká/ prziciąłem mu słowy. Mącz 439c.
[»przykroić szatę«: Wiele plećieſz o przodkach/ leċ to báiky kądziełne/ Te chłuby twoie kłamſtwá/ y matactwá ſą pełne/ Ták właſnie przodká twego/ zwáno iáko y ćiebie/ Ruſſek to był [...]/ Przykroił ſzatę krwawą/ tę vſzył twoy Tatuſzek/ Ktorą/ ty ich potomſtwo/ nośiſz też iáko Ruſſek NeothAcros B3.]
Formacje współrdzenne cf KRAJAĆ.
Cf PRZYKROJONY
MP