[zaloguj się]
[pdf]

PRZYKROIĆ (1) vb pf

o jasne.

Fleksja
praet
sg
1 m przykroiłem
3 m przykroił

praet 1 sg m przykroiłem. ◊ [3 sg m przykroił.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Skroić, przyciąć coś według miary, formy, wzoru; przen:
Zwroty: »przykroić [komu] kapturka« = przygadać: Quopacto Rhodum tetigerim in convivio, [...] Yákom onego Rodeyskiego młodźieńczyká ná bieſiedzie słowy zágadł/ przikroyiłem mu kápturká/ prziciąłem mu słowy. Mącz 439c.

[»przykroić szatę«: Wiele plećieſz o przodkach/ leċ to báiky kądziełne/ Te chłuby twoie kłamſtwá/ y matactwá ſą pełne/ Ták właſnie przodká twego/ zwáno iáko y ćiebie/ Ruſſek to był [...]/ Przykroił ſzatę krwawą/ tę vſzył twoy Tatuſzek/ Ktorą/ ty ich potomſtwo/ nośiſz też iáko Ruſſek NeothAcros B3.]

Formacje współrdzenne cf KRAJAĆ.

Cf PRZYKROJONY

MP