« Poprzednie hasło: (PRZYKSZTAŁTOWAĆ SIĘ) | Następne hasło: PRZYKUCZAĆ » |
PRZYKSZTAŁTOWANY (1) part praet pass pf
przykształtowany, [przykstałtowany].
Pierwsze a pochylone, drugie jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -owany).
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
n | N | przykståłtowan(e) |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | przyksztåłtowan(e) |
[sg n N przykståłtowan(e).] ◊ pl N subst przyksztåłtowan(e).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).
Znaczenia
Ukształtowany stosownie do czegoś:
[przykstałtowany ku czemu: Abowiem wſſelkie ſtworzenie/ od pocżątku ſwego/ ku ſwemu rodu przykſtałtowáne było [ad suum genus ab initio refigurabatur] Leop Sap 19/6 (Linde s.v. przykształcić).]
a. Upodobniony [czemu]: Lecż ſłowo Páná Bogá náſzego trwa ná wieki: to ieſt/ Syn BOży wćielenim y záſługą ſwą to ſpráwił/ iż y ćiáłá ludźi wiernych duchem iego odżywione/ y ćiáłu iáſnośći iego przykſztałtowáne/ wſtawſzy z martwych ſtánie ſię wiecżnym y nieśmiertelnym CzechEp 154.
MP