![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: (PRZYKSZTAŁTOWAĆ SIĘ) | Następne hasło: PRZYKUCZAĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PRZYKSZTAŁTOWANY (1) part praet pass pf
przykształtowany, [przykstałtowany].
Pierwsze a pochylone, drugie jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -owany).
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| n | N | przykståłtowan(e) |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | przyksztåłtowan(e) |
[sg n N przykståłtowan(e).] ◊ pl N subst przyksztåłtowan(e).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).
Znaczenia
Ukształtowany stosownie do czegoś:
[przykstałtowany ku czemu: Abowiem wſſelkie ſtworzenie/ od pocżątku ſwego/ ku ſwemu rodu przykſtałtowáne było [ad suum genus ab initio refigurabatur] Leop Sap 19/6 (Linde s.v. przykształcić).]
a. Upodobniony [czemu]: Lecż ſłowo Páná Bogá náſzego trwa ná wieki: to ieſt/ Syn BOży wćielenim y záſługą ſwą to ſpráwił/ iż y ćiáłá ludźi wiernych duchem iego odżywione/ y ćiáłu iáſnośći iego przykſztałtowáne/ wſtawſzy z martwych ſtánie ſię wiecżnym y nieśmiertelnym CzechEp 154.
MP