[zaloguj się]

RZEŻATEK (1) sb m

Fleksja

L sg rzeżåtku.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Żar, rozpalone węgle:

W porównaniu: Iáko wągl w rzeżatku [Sicut carbo est dispositus ad prunas] á drwá ná ogniu/ thák człowiek ſwarliwy łátwie roznieći zwádę. BibRadz Prov 26/21.

Synonim: żar.

Cf RZEŻAWIE

MN