![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [RZEŻANIEC] | Następne hasło: [RZEŻAWICA] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
RZEŻATEK (1) sb m
Fleksja
L sg rzeżåtku.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).
Znaczenia
Żar, rozpalone węgle:
W porównaniu: Iáko wągl w rzeżatku [Sicut carbo est dispositus ad prunas] á drwá ná ogniu/ thák człowiek ſwarliwy łátwie roznieći zwádę. BibRadz Prov 26/21.
Synonim: żar.
Cf RZEŻAWIE
MN