[zaloguj się]

PRZYŁGAĆ (3) vb pf

Fleksja

inf przyłgać (3).

stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).

Przedstawić coś w sposób niezupełnie odpowiadający prawdzie, trochę skłamać; affingere Mącz, Cn (3): Affingere aliquid pro mendaciter addere, Prziłgáć/ Przipodmówić ſie. Mącz 127c; Hyperbolicus, Kto zwykł tákowym obyczáyem rzecz prowádźić/ przyłgáć. Mącz 160d; Hoyny ten pewnie cżáſem przyłgáć muśi/ Gdy gdzie wziąć tu wziąć o wſzytko ſie kuśi. RejZwierc 217.

Formacje współrdzenne cf ŁGAĆ.

DDJ