[zaloguj się]
[pdf]

PRZYMIESZANIE (4) sb n

Pierwsze e oraz a jasne; końcowe e z tekstów nieoznaczających -é.

Fleksja
sg
N przymieszani(e)
G przymieszaniå
I przymieszani(e)m
L przymieszaniu

sg N przymieszani(e) (2). ◊ G przymieszaniå (1). ◊ I przymieszani(e)m (1). ◊ [L przymieszaniu.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. przymieszać.

1. Dodanie czegoś do czegoś w celu sporządzenia mieszaniny [czego] (1):

[przymieszanie do czego: á wżdy o tym przymieſzániu Wody do Winá/ [...] áni iedney litery nie naydzieſz w Ewángeliey. HerbOdpow Hh2.]

Przen (1): Smiele tedy rzekę że od pocżątku świátá żadna nigdy ſpráwá z ſzcżyrego miłośierdźia Bożego/ bez przymieſzánia áby namniey ſpráwiedliwośći iego/ ſpráwiona nie byłá WysKaz 21.
2. Dodatek; admistio Mącz, Calep, Cn (3): Admistio, Przimieſzánie. Mącz 224a; Calep 25b.
Wyrażenie przyimkowe: »z przymieszaniem« (1): Admiste, Z przimieſzániem Mącz 224a.

Cf PRZYMIESZAĆ

LW