[zaloguj się]
[pdf]

PRZYMIESZAWAĆ (5) vb impf

e jasne, pierwsze a pochylone; drugie a prawdopodobnie jasne (tak w -ać).

Fleksja
inf przymieszåwać
indicativus
praes
sg pl
1 przymieszåwåm
3 przymieszåwå przymieszåwają
praet
sg
3 m przymieszåwåł

[inf przymieszåwać.] ◊ praes 1 sg przymieszåwåm (2). ◊ 3 sg przymieszåwå (1). ◊ 3 pl przymieszåwają (2). ◊ [praet 3 sg m przymieszåwåł. ◊ part praet act przymieszåwając.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. przymieszać.

Dodawać czegoś do czegoś w celu sporządzenia mieszaniny; admiscere Mącz, Cn; immiscere Mącz; intermiscere Cn [w tym: czego (3)] (5): [turbit] w żołądku cżyni niechęć y wiatri pobudza Ciało ſcieńcża gdy tho oprawuią w czukier á daią ieſć/ á dla chęci przymieſzawaią imbiru/ długiego pieprzu/ maſtyki/ á to daią ieſć. FalZioł I 149a; Mącz 224a; [gdźie śię więc źiemiá rwie/ trzebá zá cżáſu vcżynić mocne podpory/ á zaſłony z ſkał álbo z kámienia wielkiego/ przymieſzawáiąc gnoiu Cresc 1571 147, 355; Volck Vvv3].

[przymieszawać do czego: A kośćioł Boży záwżdy przymieſzawał wody do winá (marg) Cżemu do winá przylewáią wody. (–) KuczbKat 164 (Linde: przymieszywał s.v. przymieszać).]

przymieszawać w co (2): Meribibulus, Piyánicá który w wino wody nie przimieſzawa. Mącz 219a, 224a; [WilkPozn II 1564 nr 74; Niektorzy w káżdy funt cukru/ mąki krochmalowey przymieſzawáią SienHerb 537b].

Przen [ku czemu] (1): Kácirzowye ku prawdzye/ nyeprawdy przymieſſawáią. KromRozm III L5 marg.

Formacje współrdzenne cf MIESZAĆ.

LW