« Poprzednie hasło: PRZYMIESZOWANIE | Następne hasło: PRZYMIESZYWAĆ SIĘ » |
PRZYMIESZYWAĆ (2) vb impf
e pochylone, a jasne.
inf | przymiészywać | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
1 | przymiészywåm | przymiészywåmy |
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | przymiészywali |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | przymiészywåj |
inf przymiészywać (1). ◊ praes 1 sg przymiészywåm (1). ◊ [1 pl przymiészywåmy. ◊ praet 3 pl m pers przymiészywali. ◊ imp 2 sg przymiészywåj. ◊ part praes act przymiészywając.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVIII) w. (z KuczbKat zam. przymieszawać) s.v. przymieszać.
[przymieszywać czego: W tym mieście piwa białe warzają pszenne, przymieszywając nieco słodu jęczmiennego LustrPom 165; CygMyśl G3v.]
[przymieszywać czego (po przeczeniu): BudArt H3 cf Szereg.]
przymieszywać co do czego (1): Słuſznieyſza to byłá mieć o tym więtſzą pieczą, Zebyś go do iákiego przywiodł był zlepſzenia, Niźli ſie do tákowey nieſławy przyczyniáć, Albo ſwe złe do iego złego przymieſzywáć. CiekPotr 9.
Formacje współrdzenne cf MIESZAĆ.
LW