« Poprzednie hasło: PRZYMYKAĆ | Następne hasło: PRZYMYLENIE » |
PRZYMYKAĆ SIĘ (18) vb impf
sie (14), się (4).
a jasne.
inf | przymykać się | |||
---|---|---|---|---|
indicativus | ||||
praes | ||||
sg | pl | |||
1 | przymykåm się | |||
3 | przymykå się | przymykają się |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | przymyk(a)j się |
conditionalis | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | by się przymykåł | m pers | by się przymykali |
inf przymykać się (1). ◊ praes 1 sg przymykåm się (2). ◊ 3 sg przymykå się (4). ◊ 3 pl przymykają się (5). ◊ imp 2 sg przymyk(a)j się (1). ◊ con 3 sg m by się przymykåł (1). ◊ 3 pl m pers by się przymykali (1). ◊ part praes act przymykając się (3).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. s.v. przymknąć.
przymykać się do czego (1): A tak w to káżdy weirzawſzy że on [Moskiewski] za tego Krola przeſzłego Zamki ſobie budował na właſnym grunćie Kſię⟨stwa⟩ Lite⟨wskiego⟩ przymykaiąc ſię do Infląt y do Litwy MycPrz II C3; [Respons A4].
przymykać się k(u) komu, k(u) czemu (7): [Gdy panuje planeta Wenus] karti z kim kolwiek gray, tańczuy, ſpieway, ale ſie ku miley nie zbytnie przymykay FalZioł V 53; Wozny woła/ ſędzia zdawa Drugi w wiązánie zeznawa Trzeći ćię zboku przytyka Sąſiad ſie k wioſce przymyka RejRozpr Fv; RejKup c6v; Lew ſie k niemu [młodzieńcowi] przymyka pyęknie vmizgáiąc/ Nie lękł ſie/ zdáło mu ſie by też miał być Záiąc. RejWiz 108v; Wśi też wiele opánowali [Litwini] w Parcżowſkim kraiu. W Podolu wiele zamkow poſiedli y ku drugim ſie przymykáią. BielKron 392v; Patrzćie iedno ku Pułnocy/ pátrzćie ná Poludnie/ Iáko ſie k nam przymykáią Zágorzánie cudnie. BielSpr b2; PaprUp F.
przymykać się pod kogo, pod co [= w pobliże kogo, czego] (2): Gdyż nie tylko przekopy záſypuią Turcy/ ale y miáſtá podſzáńcowawſzy ſie bliſko pod mury/ miecą źiemię ieden podle drugiego ſtoiąc ná gorę/ przymykáiąc ſie pod mury troſze BielSpr 63v; KochSz Bv.
[przymykać się za czym (żywotne): á gdy ſkot vćieka/ On [lew] ſie z gniewu co prędzey wnet zá nim przymyka. ZbylPRozm C4v.]
W przeciwstawieniu: »przymykać się ... umykać się« (1): Niech będźie wyſokość a.b. poſtaẃże laſkę c.d. pátrzże od źiemie przymykáiąc ſye/ álbo vmykáiąc ták długo/ áż przez wiérzch laſki d. vźrzyſz wierzch a. GrzepGeom P2.
[W porównaniu: A iáko ow kotek co ſię z nabożną poſtawką á mrucżeniem paćiorkow przymyka do myſzey dźiury: ták on [...] Respons A4.]
przymykać się do kogo: (marg) Powinośći ſtárych ſtanow. (–) Ná śmierć pomnieć ktora ſye przymyka do niego/ a ná Grob ſie oglądáć ktory cżeka iego KołakWiek C2.
przymykać się k komu: [Juno do siostry Turnusa, Juturny:] Póki Párki ſprzyiáły á fortuná byłá Zyczliwſza/ Turná brátá y miáſtám broniłá: Teraz zá nieżyczliwym ſczęśćiem ſie potyka/ A gwáłtowna ſroga śmierć k niemu ſie przymyka [Parcarum dies et vis inimica propinquat XII 150]. VergKoch 346.]
»ile najwięcej się przymykać« (1): ModrzBaz 13 cf »ile nabliżej się przymykać«.
Synonim: przybliżać się.
Formacje współrdzenne cf MKNĄĆ.
MN