[zaloguj się]
[pdf]

PRZYOBUWAĆ (1) vb impf

o jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 przyobuwåm
2 przyobuwåsz
praet
pl
3 m pers przyobuwali

praes [1 sg przyobuwåm.] ◊ 2 sg przyobuwåsz. ◊ [praet 3 pl m pers przyobuwali.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. [Wkładać obuwie, obuwać: Przyobuwam/ calcio, calceos induo. Volck Vvv3.]
2. Wkładać, wdziewać na siebie; przen [co]: Habes somnum imaginem mortis eamque quotidie induis, Maſz wyobráżenie ſmierćy/ ſen/ które ná kożdy dzień prziobuwaſz. Mącz [169]b.
3. [Ubierać kogoś; przen: fałszywie przypisywać:
Zwrot: »[kogo] w kaptury przyobuwać«: Zaczym cnotę dobrą przodków naszych i naszę ci, którzy mieli być źwierciadłem i powodem nam drugim, tłumieli w niecnotę, a w haniebną niemiłość i sromotną przeciwko ojczyźnie sami się ubierali i nas jako w kaptury przyobuwali. PismaPolit 147.]

Formacje wpółrdzenne cf OBUĆ.

AĆ