[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPATROWANIE (10) sb n

Oba a oraz o jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
N przypatrowanié
G przypatrowaniå
D przypatrowaniu
A przypatrowanié
I przypatrowaniém

sg N przypatrowanié (2); -é (1), -(e) (1). ◊ G przypatrowaniå (4). ◊ D przypatrowaniu (2). ◊ A przypatrowanié (1). ◊ I przypatrowaniém (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Rzeczownik od „przypatrować się” (10):
1. Oglądanie, przyglądanie się, obserwacja; aspectus, contuitus, spectatio Calep (6): żem to ſobie dla pámięći w iedné Kśiążki ſpiſował/ cokolwiekem godnégo zá częſtém ſwém przypátrowániém obáczywał Strum A2v; Calep 254b, 996b.

przypatrowanie czego (2): Z przypáthrowánia rzeczy ſtworzonych/ y z zacnych ſpraw Bożych wywodźi Iob wſzechmocnoſć y zacnoſć ſtworzyćiela [!]. BibRadz Iob 28 arg; KwiatKsiąż B4.

a. Prawdopodobnie: przegląd wojska (1): Ieſt iedná wielka wieża/ co zoſtáłá z Troiéy/ Gdźie Priámus rad bywał/ w pámięći to miéy. Z ſobą tám więc brał wnuká ná przypátrowánié/ Kiedy pod nią poblizu było ſzykowánié GórnTroas 69.
2. Rozmyślanie, rozważanie; consideratio Modrz (4):

przypatrowanie czego (2): Nuż gdy przydzye iákie ine ſwięto ku cżći żywothá Páńſkiego á ſpraw ſwiętych iego vſtáwione/ tákże y niektorych ſwięthych iego/ nam ku náuce á ku przypátrowániu żywotow ich zoſtáwione/ to [...] RejPos 225v; RejZwierc 19.

przypatrowanie czemu (1): lecż áby [ludzie samowolni] ſię rozumowi przypátrowániu/ przyrodzenia wybacżániu/ vſtáwam cudzym/ ſądow ſrogośći y powadze obycżáiow dáli przywábić y przyzwáć/ żadną miárą ná to niedádzą ſie przywieść. ModrzBaz 143v.

a. Rozmyślanie o Bogu i Jego działaniach [czego a. czemu] (1): Okázuie [autor psalmu] pożytki ktore przychodzą z przypátrowánia opátrznoſći Bożey. BibRadz Ps 107 arg.

Cf PRZYPATROWAĆ SIĘ

KO