Słownik polszczyzny XVI wieku - przypatrowanie się

« Poprzednie hasło: PRZYPATROWANIE

Następne hasło: PRZYPATROWNIK »

PRZYPATROWANIE SIĘ (3) sb n

Oba a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w przypatrowanie).

Fleksja

	sg
G	przypatrowaniå się
D	przypatrowaniu się

sg G przypatrowaniå się (2). ◊ D przypatrowaniu się (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Znaczenia

Rzeczownik od „przypatrować się” (3)
- 1. [Oglądanie, przyglądanie się, obserwacja]
- 2. Rozmyślanie, rozważanie (3)
  - a. Rozmyślanie o Bogu i Jego działaniach (1)

Rzeczownik od „przypatrować się” (3):

1. [Oglądanie, przyglądanie się, obserwacja [czego]: Bo iáko tego świáta możni krolowie á pánowie zacni/ z głoſem trąby krzykliwey do miaſt ſławnych wieżdżáią/ przez ktory o wiáźdźie ſwoim znáć dawáią/ y ocży ludzkie ku przypátrowániu ſię chwały á pompy ſwey obracáią y powabiáią: Ták [...] GrzegŻarnPos 1597 I 249v (Linde s.v. przypatrzyć się).]

2. Rozmyślanie, rozważanie; consideratio, contemplatio Cn [czemu] (3): Bo roſthropnośći może vżyć y kupiec/ y krámarz/ y káżdy rzemięſnik/ kthora iuż s ćwicżenia á s przypátrowánia ſie roznym rzecżam w cżłowieku bácżnym ſnádnie zámnożyć może. RejZwierc 146; CiekPotr 87.

a. Rozmyślanie o Bogu i Jego działaniach (1): wſzyſcy nowego teſtámentu Piſárze/ nie byli ták do ſłow przywiązáni/ żeby oneyże rzecży/ ſłowj inſzymi pokázáć nie mogli: ábo przynamniey wzmiankę iey vcżynić [...] á w tym cżytelniká do pierwſzego o teyże rzecży piſánia odeſláć: á iákoby pobudzić ku przypátrowániu ſie duchowi Bożemu Prorockiemu CzechRozm 126v.

Cf PRZYPATROWAĆ SIĘ