[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPCHNĄĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja
imperativus
sg
2 przypchni się

[fut 1 pl przypchni(e)my się.] ◊ imp 2 sg przypchni się.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. [Przybliżyć się; przen [ku czemu]: Co dalej będzie, potym Wam oznajmiemy, aleć mnimamy, iżci za tą naszą wczorajszą odpowiedzią ku końcu huius negotii już się przypchniemy, i mamy za to, iż już o czym inszym ten sjem założemy. ListyPol II 1548/160.]
2. Przybić do brzegu; przen [do czego]: A ták y ty to obácż co ſie o tym pytaſz/ Iż ſie w ſwoim wątpieniu práwie brzegu chwytaſz. Ale rádzęć przypchni ſie do gruntu práwego/ A poznay dziwne ſpráwy tego Bogá ſwego. RejWiz 132v.

Formacje współrdzenne cf PCHAĆ.

MN