[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPIĆ (2) vb pf

Fleksja

fut 3 sg przypije (1). ◊ imp 2 a. 3 sg przypij (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Wznieść toast za kogoś obecnego [komu] (2): Nemo propinabit Calliodore tibi, Nikt ći nie przipiye. Kalliodoruſie. Mącz 326c; MIło ſzáléć kiedy czás po temu/ A ták bráćia przypiy káżdy ſwemu KochPieś 23.

Formacje współrdzenne cf PIĆ.

Cf PRZYPICIE

MN