Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZYPIECZONY

Następne hasło: [PRZYPIEKANIE] »

PRZYPIEKAĆ (4) vb impf

-e- Mącz (2), -é- (1) PudłFr.

Fleksja

indicativus
praes
	sg
1	przypiekåm

fut
	sg
3	n	będzie przypiekało

praes 1 sg przypiekåm (2). ◊ fut 3 sg n będzie przypiekało (1). ◊ part praes act przypiekając (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XIX w. s.v. przypiec.

Znaczenia

1. Piekąc przyrumieniać (2)
2. Przypalać, poddawać działaniu ognia (1)
3. Być natrętnym, dręczyć (1)

1. Piekąc przyrumieniać; frigere, torrere Cn (2): Krol do láſá w gory vćiekł/ gdzie thám nie miał co ieść/ áż bothy miáſto ſzperek iadał przypiekáiąc BielKron 301v.

Zwrot: »[czego] w ogniu przypiekać« (1): Kaſztanów będźie w ogniu dźiéwczę przypiékáło PudłFr 31.

2. Przypalać, poddawać działaniu ognia; adurere Mącz (1): Aduro, Przipiekam/ przipalam/ prziżegam. Mącz 509a; [Przypiekam/ Asso, aduro. Volck Vvv3v].

3. Być natrętnym, dręczyć [komu o co] (1): Urgeo, Prę/ przipieram/ przinaglam/ nagło czynię komu/ ćiſnę/ przimuſzam/ przipiekam komu ócz [= o co]/ etć. Mącz 508c.

Synonimy: 1. przysmażać; 2. przypalać, przyżegać.

Formacje współrdzenne cf 2. PIEC.

Cf [PRZYPIEKANIE], PRZYPIEKANY