[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPISUJĄCY (5) part praes act

Fleksja
sg
mNprzypisujący fN
G Gprzypisując(e)j
pl
N m pers przypisujący
D przypisującym

sg m N przypisujący (2). ◊ f G przypisując(e)j (1). ◊ pl N m pers przypisujący (1). ◊ D przypisującym (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Twierdzący coś o kimś a. o czymś [komu, czemu; w tym: co (2)] (3):
Zwrot: »nazbyt sobie przypisujący« (1): Arrogans – Hardy, nazbit ſobie przipiſsuiący. Calep 98a.
a. Wyrażający przekonanie, że coś jest przyczyną czegoś (2): Wſzytek ten diſkurs ták iáſny/ ieſt przećiw dziśieyſzym odſzczepieńcom/ przypiſuiącym vſpráwiedliwienie y zbáwienie ſámey wierze WujNT 790.

W przeciwstawieniu: »przypisujący ... odejmujący« (1): [chrzest] odradza y odnawia y náwet y zbawia człowieká. Czego vpornie przą dziśieyſzy odſzczepieńcy/ ſámey wierze to wſzytko przypiſuiący/ á świętym Sákrámentom moc y ſkutek ich odeymuiący. WujNT 747.

2. Odnoszący do kogoś [co komu] (1): Bo co w Pſálmie nápiſano/ iż Bog ieſt wielkim Pánem/ to y z inſzymi rzecżámi w tym Pſálmie położonemi/ że Duchowi S. ſłużyć może/ náucżył nas Páweł S. w liśćie do Zydow/ wielką cżęść Pſálmu tego tey trzećiey Boſkiey perſonie przypiſuiący. LatHar 379.
3. Doliczający do rachunku, zawyżający cenę (1): Takież przekupki na targu nie obmawiaiącey, ſzynkarki nie przypiſuiączey baby nie zwodzączey, panny dary wzgardzaiączey, [...] ieſtli doznaſz Dziękuy z tego panu Bogu GlabGad P8v.

Cf PRZYPISOWAĆ

MN