« Poprzednie hasło: PRZYPOIĆ | Następne hasło: PRZYPOJENIE » |
PRZYPOIĆ SIĘ (1) vb pf
sie, [się].
o prawdopodobnie jasne (tak w przypoić).
inf | przypoić się |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | przypoił się | m pers | |
f | przypoiła się | m an | ||
n | subst | przypoili się, przypoiły się |
[inf przypoić się. ◊ fut 3 sg przypoi się.] ◊ praet 3 sg [m przypoił się.] f przypoiła się. ◊ [3 pl subst przypoili się, przypoiły się.]
Sł stp, Cn brak; Linde XVI w. (trzy z niżej notowanych przykładów) s.v. przypoić.
- Przylgnąć
- [Przen]
- a) [Przyłączyć się]
- [Przen]
[przypoić się do czego: áby ták ſok od ſkory do ſkory tákież od drewná ku drewnu mogł śię dobrze przypoić. Cresc 1571 125 (Linde s.v. przypoić).]
przypoić się k([u]) czemu: Y vſlyſſalem głos mow iego: á vſlyſſawſſy leżałem ſtruchláły ná oblicże moie/ á twarz moiá przypoiłá ſie kźiemi. Leop Dan 10/9; [Cresc 1571 125 (Linde s.v. przypoić)].
przypoić się do kogo, do czego: Pánie wſſechmocny Boże Izráelſki wyſluchay teraz modlitwę pomárłych Izráelſkich/ y ſynow ich/ zgrzeſſyli przed tobą/ á nie ſlucháli głoſu Páná Bogá ſwego/ y przypoili ſie do nas złe rzecży [et agglutinata sunt nobis mala]. Leop Bar 3/4 (Linde s.v. przypoić) [przekład tego samego tekstu WerWiz]; Ażeby oni wſſyſcy/ ktorzy słuchaią/ a za ſprawą ducha świętego/ ktory ſię do vrzędu Kaznodzieiſkiego przypoił/ pokutę czynią [...] odpuſſczeniem grzechow na imię pana Chriſtuſowe/ pocieſſeni byli. UstKościel 84v; WujPosŚw 1584 397; WerWiz M.
przypoić się do kogo: SkarKaz 51a (Linde s.v. przypoić) cf W przeciwstawieniu.
przypoić się ku komu: przypoił ſie [Ezechiasz] ku Pánu Bogu/ á nie odſtąpił od torow iego/ pełniąc przykázánia iego Leop 4.Reg 18/6.
W przeciwstawieniu: »opuścić ... przypoić się«: Opuśći człowiek oycá y mátkę/ á przypoi ſię do żony ſwoiey [et adhaerebit uxori suae Vulg Matth 19/5] SkarKaz 51a (Linde s.v. przypoić).]
Synonimy: przyłączyć się, przypiąć się, przypić się, przywrzeć.
Formacje współrdzenne cf SPAJAĆ.
LW