« Poprzednie hasło: [PRZYWRZAŁY] | Następne hasło: 2. PRZYWRZEĆ » |
1. PRZYWRZEĆ (14) vb pf
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | przywrzała |
n | przywrzało |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | n | było przywrzało |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | by przywrzała |
n | by przywrzało |
fut 3 sg przywré (1), [przywr(a)]. ◊ praet 3 sg f przywrzała (4). n przywrzało (5). ◊ plusq 3 sg n było przywrzało (1). ◊ con 3 sg f by przywrzała (1). n by przywrzało (2).
Sł stp notuje, Cn s.v. przywiera potrawa, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
przywrzeć do czego (1): Albo vpiecż żołć wieprzową á przyłoż ią ná bolączkę/ ieſlić do niéy przywré/ znák dobry iż wynidźie bes ſzkody. SienLek 126.
przywrzeć ku czemu z czym (1): [Jezusowi] rany ſie wſſytki odnowily/ ijż krew ſnich ciekla/ dlá odarciá onego odzieniá/ ktoreé bylo przywrzalo ze krwią ku cialu OpecŻyw 138.
przywrzeć do czego (1): Poznaſz gdzieć co przywrzáło do vmyſłu twego/ Gdy poznaſz obłędnośći ſwiátá omylnego. RejZwierc 29v; [Bo przodkiem Chrześćiani wierzący/ na ten obyczai od grzechow ſą wolnemi vczynięni/ że aczkolwiek poky tu żyią/ wiele mdłośći a grzechow do ćiała ich y krwy przywrzało/ wſſak [...]. UstKościel 79v; Bo mnięmanie ktore iuſz ras prziwra do vmysłu naſzego/ mamy to iuſz za wielki zwyczay ErazmNow 76].
przywrzeć komu, czemu (2): RejZwierc 29v; [POniewaſz ćialu y krwy naſſei/ od Adama Oica naſſego pierwſſego/ przyrodzenie grzeſſne a ſkażone/ poki iedno tu ćiało a krew żyie/ przywrzało UstKościel 47v]. Cf przywrzeć komu k czemu.
przywrzeć komu k czemu (1): A tak y ty nicz niemieſſkay A panu ſię wopiekę day A duffay mu prawą wiarą Tak zetrzeṡ przjware ſtarą Ieſlicż gdie kſerczu prziwrzała A prawiecż myſl vmieſſała RejKup ſ3.
przywrzeć na kim, na czym (6): POydzyeſz potym do łáźniey/ ábyś płokał ciáło/ Pátrz by ná duſzy więcey/ brudu nie przywrzáło. RejZwierz 142, 136; iáko y dziś tá przywárá [złość] ná nędznym narodzye ludzkim mocno przywrzáłá RejPos 102; Tákże y then wrzod álbo ráná ktora nieobácżnie przywrzáłá ná poććiwym ſumnieniu cżłowieká vważnego/ [...] nie ták wżdy ſnadź boląca ieſt/ iáko tá ktorą cżłowiek vććiwy ſam w ſobie obacży RejZwierc 267, 82v, 229.
przywrzeć gdzie (4): Ale wiemczo ſię to ſtalo Ieſcze to tam gdżies przywrzalo. Naduſſy grzech czo czie bodzie RejKup n3v; RejWiz 1v; RejZwierc 29v, 237v.
Formacje współrdzenne cf WRZEĆ.
Cf [PRZYWRZAŁY]
MC