![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: PRZYWROTNY | Następne hasło: 1. PRZYWRZEĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[PRZYWRZAŁY part praet act
a jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | przywrzały | f | N | |
| G | G | przywrzał(e)j | |||
| A | przywrzały | A | przywrzałą | ||
| pl | ||
|---|---|---|
| A | m pers | przywrzał(e) |
sg m N przywrzały. ◊ A przywrzały. ◊ f G przywrzał(e)j. ◊ A przywrzałą. ◊ pl A subst przywrzał(e).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
Który przylgnął, przyklejony, mocno zespolony z czymś: Przywrzáły/ Adustus. Volck Vvv4v.
przywrzały do czego: Ze go [Jezusa] zewlekli z ſzkarłatowey ſzáty/ áby więtſzą boleść vczuł/ z odźieránia odźieży/ iuż do ćiáłá przywrzáłey. BzowRóż 76.
Przen: OrszakPos 100v; Drudzy ná dnie głębokim z śiebie oczyśćiáią Przywrzáłą złość/ lub ogniem ią wyżégáć muſzą VergKoch 177 (Linde s.v. 1. przywrzeć).
przywrzały komu: Bowiem ćiało naſſe tak przes grzech ieſt ſkażone/ że y choćia grzechy nam ſą odpuſſczone a zakryte/ przed ſie/ przes przywrzałe nam grzechy/ przekaſzka ſie ſtawa/ że Bogu powolni być niemożemy UstKościel 40.
Cf 1. PRZYWRZEĆ]
MC