« Poprzednie hasło: PRZYPOZWANIE | Następne hasło: PRZYPOZYWAĆ » |
PRZYPOZWANY (9) part praet pass pf
przypozwany (8), [przypozwan], przypozwany a. przypozwan (1).
o jasne; -any, [-an z tekstu nieoznaczającego å].
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | przypozwany, przypozw(a)n | f | N | przypozwanå, przypozw(a)n(a) |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | przypozwani |
sg m N przypozwany (5), [przypozw(a)n]; ~ (attrib) -any (4); ~ (praed) -any (1), [-(a)n]. ◊ f N przypozwanå (1), przypozw(a)n(a) (1). ◊ pl N m pers przypozwani (2).
Składnia dopełnienia sprawcy: przypozwany przez kogo (1).
Sł stp s.v. przypozwać, Cn, Linde brak.
[przypozwan ku czemu: Bowym czaſſu Pelagiana Kacerza: ktory ſzię ſprzeczywial cziſtemu panyenſtwu panny Marigi Gdy Bilo concilium Niceno, Bil ku themu przypoſwan mąz ſwięthi ArgWykład 39/141.]
przypozwany przed kogo (1): Káżdy ſzkodnik może bydź przed Stároſtę ſwégo przypozwány SarnStat 906.
przypozwan(y) ku czemu (1): UstPraw H4; [to iest Christof y Katharzina rodzeny brath z siostrą ktorzy thess nyebily przipozwany ku punctowy themu na ktorem actia stanąla gdy umarl nyebosczik Jeronim Szalowski. ZapKrakBiec 1543 9/244].
»przywołanim przypozwany« (1): Tám máią być wſzyſcy iego krewni/ przywołánim przypozwáni/ áby ſtánęli ku obronie śieroty/ ieſliby ſye onemu wwiązániu czym przećiwić mogli. GroicPorz p3.
»przypozwan(y) do sądu« (1): tákowi téż ſąśiedźi śćienni przez powodá ná ieden rok/ iáko y ten z którym gránice wiodą/ máią bydź przypozwáni do ſądu źiemſkiégo [ad Iudicium Terrestre adcitentur JanStat 415] SarnStat 461; [MetrKor 1581 129/62v].
JR, (LW, MN)