[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPSTRZYĆ (2) vb pf

Fleksja
inf przypstrzyć
impersonalis
praet przypstrz(o)no

inf przypstrzyć (1). ◊ impers praet przypstrz(o)no (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia
Przyozdobić; przen [co czym] (2): iż w Papieſtwie po wygłádzeniu Chriſtyáńſkiego nabożeńſtwá/ prawdźiwego znowu ono ſtáre Pogáńſkie/ á ieſzcże z przypłodkiem obfitym wprowádzono/ tylkoż to iż ie Chriſtyáńſtwem przypſtrzono. CzechEp 88; Acż iákom wyżſzey námienił/ zdobywáią ſię nowi Papieſcy pochlebnicy/ ſzperuiąc we wſzytkim piſmie cżymby tę ſwoię głowę zmyſloną/ przypſtrzyć [tj. znaleźć argumenty na poparcie władzy papieskiej] y zálećić mogli NiemObr 40.

Formacje współrdzenne cf PSTRZYĆ.

MN