[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPUSZCZAĆ SIĘ (5) vb impf

sie (3), się (2).

a jasne.

Fleksja
inf przypuszczać się
indicativus
praes
sg pl
1 przypuszczåmy się
3 przypuszczå się przypuszczają się

inf przypuszczać się (1). ◊ praes 3 sg przypuszczå się (2). ◊ 1 pl przypuszczåmy się (1). ◊ 3 pl przypuszczają się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zdawać się na kogoś lub coś, polegać na kimś lub czymś, zawierzać komuś lub czemuś [na kogo, na co] (5): [posłowie mówili do króla:] my nic upornie przedsię nie bierzemy, na rozsądek się chrześcijański przypuszczamy Diar 87; Izaſz w niebie nędznicy ſtárſzego nie máią/ Choć ná zyemi ſwey woley ná wſzem vżywáią. Izaſz nie ſą dekretá iego roſpiſány/ Nie trzebá ſie przypuſzczáć iuż ná ine pány. RejWiz 172; człowiek mądry niechay mię ſłucha. (marg) Tymi ſłowy przypuſzcza ſię ná rozſądek mędrſzych. (–) BibRadz I 286b; (did) Prokurator (–) Y tyś nie wiele mym zdániem/ Wygrał też ſwoim iednániem/ Bo połowicę odpuſzcża/ Kto ſie ná ludzi przypuſzcża. (–) Iuż ia wolę cżęść odpuśćić/ Niżli tobie ręce tłuśćić. RejZwierc 235v.

przypuszczać się o co (1): Albo gdy gęſty worek v kogo pocżuią/ By theż był iáko świniá/ wſzyſcy mu dutkuią. Albo gdy ſie zá ktorym chłopow wlecże rotá/ To iuż máią w powadze nawiętſzego kotá. Iuż ſie nań przypuſzcżáią o káżdą rzecż z gołá A onby nie rozſądził ledwie z krową wołá. RejWiz 97.

[przypuszczać się w czym: Przy tym [landgraf heski] J.K.Mci prosił, aby J.K.M. miłościwe baczenie mieć raczeł na Królewnę Polską Zofiją [...], dokładając tego, że się w tym ona przypuszcza na samę łaskę J.K.Mci mając tę nadzieję o nim, [...] że się on z nimi łaskawie obejdzie. DiarPos 309.]

Synonimy: polegać, ufać.

Formacje współrdzenne cf PUŚCIĆ.

DDJ