« Poprzednie hasło: PRZYPUŚCIĆ SIĘ | Następne hasło: [PRZYPYCHANIE] » |
PRZYPYCHAĆ (1) vb impf
Fleksja
indicativus | ||
---|---|---|
praes | ||
sg | ||
2 | przypychåcie | |
3 | przypychå |
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | subst | przypychały |
praes 3 sg przypychå. ◊ [2 pl przypychåcie. ◊ praet 3 pl subst przypychały.]
Sł stp, Cn, Linde brak.
Zwracać ku czemuś, kierować (o okrętach): [Vela {Zagle} legunt socii: et proras ad littora torquent {przypychaly} Glosy II nr 74/32; aduertitis {przypychaczye} aequore cursus Glosy II nr 74/81.]
Przen: Nakłaniać do czegoś [kogo do czego]: iż ty złe przygody ktore nam cżynią bliźni náſzy/ iemu (to ieſt Szátánowi) przypiſuiemy/ iáko wodzowi y temu ktory nas do tego przypycha. KuczbKat 435.
Formacje współrdzenne cf PCHAĆ.
DDJ