[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPYTANIE (2) sb n

a jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
N przypytani(e)
I przypytani(e)m, przypytanim

sg [N przypytani(e).] ◊ I przypytani(e)m (2), [przypytanim].

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w. s.v. przypytać się.

Zada(wa)nie komuś pytań (2):
Wyrażenie przyimkowe: »za przypytaniem [czyim]« (2): zaprzipitanięm pana ſoltisa grzegorza lięgy tich tho pomienionich braczi [...] ony miely zupęlna zaplate oth pominiony Katarziny ZapKościer 1587/73; A gdi Zaprzipitanyęm pana ſsoltiſsa Lięgi Cristofa tępskiego y malzonky jego [...] pan Cristow tępskj powiedzial [...] ysz ją y malzonka moya [...] mamy zupelna zaplate [...] z maietnoſczi ſiczimina ZapKościer 1587/73v; [ZapWpolActCon 1531 122/147].
[Przen [czego]: Kthorey [wodzie za dni Noego] theſz y dziś podobien będąc chrzeſt/ nas tákieſz zbawiá/ nie ſlożenie plugáwośći ćieleſnych: ále ſumnienia dobrego przypytánie przed Bogiem [conscientiae bonae interrogatio in Deum]/ przez zmártwychwſtanie Ieſuſá Chryſtuſá Leop 1.Petr 3/21 (Linde s.v. przypytać się).]

Cf PRZYPYTAĆ

DDJ