[zaloguj się]
[pdf]

PRZYRWAĆ (1) vb pf

a jasne.

Fleksja
inf przyrwać

[inf przyrwać.] ◊ fut 3 sg przyrwie.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

1. Urywając przerwać:
Zwrot: »przyrwać nić« [nawiązanie do mitu o Parkach przędących nić ludzkiego życia]: Atropos co zwije niewrotna Ná wrzećiono/ śioſtrá robotna. Iuż ſię to nie wroći/ iuż ſwym trybem przędzá Muśi iść/ aż przyrwie nić vpárta iędzá. KlonŻal D.
2. [Urywając skrócić [czemu (żywotne) co]: maſz krolowi ich [pszczół] ſkrzydłá przyrwáć/ áby ták wyſoko nie mogł latáć. Cresc 1571 503 (Linde).]

Formacje współrdzenne cf RWAĆ.

Cf PRZYRWAN

MP