[zaloguj się]

PRZYSADZENIE (9) sb n

Fleksja

N sg przysadzeni(e) (9).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. przysadzić.

I. Rzeczownik odprzysadzić (5):
1. Dodanie; appositio, subiunctio Mącz (4): Subiungo, Przikłádam/ to k temu przidawam álbo mówię. [...] Subiunctio, Prziſádzenie/ przidánie. Mącz 178b, 102b, 310a.

przysadzenie czego (1): Mącz 102b cf W połączeniu szeregowym.

W połączeniu szeregowym (1): Embolimos vel Embolimaeos, Wſádzenie/ Prziſádzenie álbo wplecienie dnia yednego który bywa roku przeſtępnego czwartego á dwudzieſtego dniá mieſiącá Lutego. Latine dicitur Bisextilis vel Intercalaris dies Mącz 102b.

2. Usadowienie blisko kogoś lub czegoś (1): Accubitus, Prziſádzenie/ Poſádzenie/ Vkłádzienie. Accubatio idem. Mącz 70c.
II. To, co zostało dodane (4):
a. Dodatek; appendix, appositus Mącz (2): Appendix, Prziſádzenie/ Przizáwieſzenie. Mącz 288d, 310a.
b. Dodatkowa głoska lub sylaba (2):
α. Pojawiająca się w nagłosie wyrazu, motywowana względami fonetycznymi (1): Prothesis seu prosthesis, Latine Appositio, Przyłożenie/ Przyſádzenie. Figura est cum litera vel syllaba adsciscitur ad principium dictionis, ut Gnatus pro Natus, Syn. Mącz 327d.
β. Pojawiająca się w wygłosie wyrazu, motywowana na ogół względami eufonicznymi (1): Paragogae, paragoges, Latine Adductio, vel deductio, Prziwiedzienie prziſádzenie. Figura est qua litera vel syllaba in fine dictionis adicitur, ut dicier pro dici, Admittier, pro admitti, alias Paralepsis vel proparalepsis dicitur. Mącz 277a.

Cf PRZYSADZIĆ

MP