« Poprzednie hasło: PRZYSADZENIE | Następne hasło: PRZYSADZIĆ SIĘ » |
PRZYSADZIĆ (36) vb pf
W inf a jasne; w imp a pochylone; w pozostałych formach -sa- (17), -så- (5); -sa- KromRozm I, RejWiz (2), UstPraw, Mącz (4), SienLek, BudNT, PaprPan, GostGosp; -så- GliczKsiąż, BielSpr, SkarJedn; -sa- : -så- BielKron (5:2).
inf | przysadzić |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m przysadził | m pers | |
2 | n | subst | -ście przysadziły | |
3 | m | przysadził | m pers | przysadzili |
n | przysadziło | subst |
imperativus | |||
---|---|---|---|
sg | pl | ||
2 | przysådź | ||
3 | niech przysadzi | niech przysadzą |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
1 | m pers | by(s)my przysadzili |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | przysadz(o)no | |||||
participia | ||||||
part praet act | przysadziwszy |
inf przysadzić (12). ◊ fut 1 sg przysadzę (2). ◊ [2 sg przysadzisz.] ◊ 3 sg przysadzi (1). ◊ 1 pl przysadzi(e)m (2). ◊ 3 pl przysadzą (1). ◊ praet 1 sg m -m przysadził (1). ◊ 3 sg m przysadził (3). n przysadziło (1). ◊ 2 pl subst -ście przysadziły (1). ◊ 3 pl m pers przysadzili (1). ◊ imp 2 sg przysådź (2). ◊ 3 sg niech przysadzi (1). ◊ 3 pl niech przysadzą (1). ◊ [con 1 pl m pers by(s)my przysadzili.] ◊ impers praet przysadz(o)no (1). ◊ part praet act przysadziwszy (6).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w.
- 1. Dodać, dołożyć
(6)
- Przen
(2)
- a) Poświęcić czemuś wysiłek (1)
- a. Dodać w tekście, zwłaszcza jako obcy wtręt (2)
- Przen
(2)
- 2. Dodając powiększyć, pomnożyć
(3)
- a. Powiększyć ilość (1)
- b. Wzmocnić natężenie, podsycić (2)
- 3. Zaliczyć, uwzględnić (3)
- 4. Dać, nadać, udzielić (1)
- 5. Przydzielić, wyznaczyć (12)
- 6. Zgodzić się z kimś, podzielić czyjeś zdanie, stanąć po czyjejś stronie (1)
- 7. Przytknąć, zbliżyć aż do zetknięcia (6)
- 8. Umieścić na czymś
(3)
- Przen (1)
- 9. [Osiedlić dodatkowo]
- 10. Posadzić rośliny (1)
przysadzić k czemu (2): Parergon seu parergum, dicitur quod alicui rei praeter propositum additur, Wſzeláka rzecz która z nienaczká dla prziochędożenia álbo ynſzey przicziny á nie z potrzeby bywa przidána tey rzeczy którąſmy przed ſię wzięli/ yáko powiedáyąc yáką hiſtorią nieco ſie k temu z nienaczká przitoczy námniey ku hiſtoriey nie należąca/ álbo gdy málarz obraz máluyąc drzéwká/ kwiatki álbo ptáſzki k temu prziſádźi/ co nie yeſt ku potrzebie obrázu onego. Mącz 278a, 244b.
[przysadzić komu (sobie): TomZbrudzBrul Deut 19/9 cf »przysadzić i przydać«.]
»przyłożyć, przysadzić« (1): Annecto etiam idem quod subiungo, ut quae mihi videbantur annexui, Co mi ſie zdáło tom k temu prziłożył/ prziſádźył. Mącz 244b.
przysadzić czemu (1): Kácerze zá to ſye máyą/ iż káżdey rzeczy ktorą tfirdzą/ przyczynę dawáyą/ Iż káżdemu tfirdzenyu ſwemu ſwyádectwá nyektore z boſkich kſyąg przyſádźili [...]/ á kſtałt prawdy według nyepráwego wykłádu podawáyą. KromRozm I M2v.
Z przytoczeniem (1): Ono też mieyſce 1. Korint: 8. wirſz 6. wtem to przekładzie známienićie z fałſzowano. Bo do onych słow. Nam lepak ieden Bog oćiec/ zktorego wſzytko rć. wkáżdych Słowieńſkich kśięgach y piſanych y drukowánych ták przyſádzono/ y ieden Duch ś: wktorem wſzytko/ y my wniem rć. BudNT przedm c5v.
przysadzić dokąd [= do czego] (1): Oná [królowa Rozkosz] im [pannom, które usługiwały do stołu, tj. upostaciowanym wadom] też wdzyęcżną twarz ná wſzem okazáłá/ A po pyſznym pierścieniu wſzytki dárowáłá. Pytáiąc ſie iákoſcie tám goście vcżćiły/ A ieſliſcie ná náſz dwor tám co przyſádziły. RejWiz 26v.
przysadzić do kogo (1): (nagł) Woyciech Sknielowſki Sędzya B. (–) STácius y Lukanus oni Poetowie/ Trzebá by ſie złożyli tu po iednym ſłowie/ Perſiuſá do ſiebie niech ieſzcże przyſádzą/ Bo ſámi dwá ták zacney tey głowie nie rádzą/ Aby mieli wypiſáć ták cne ſpráwy iego PaprPan F3.
przysadzić k komu (1): Krol Angielſki w then cżás vmárł/ á ſyná Edwarduſá w dziewiąći lat ná ſwe mieyſce náznácżył/ dwie corce ſwoie/ Máryą y Zábellę od dwu żon/ kniemu przyſadziwſzy BielKron 228v.
przysadzić do kogo (3): Przetoby dobrze áby ſie iey [sprawy puszkarskiej, tj. umiejętności artyleryjskiej] y Mniſzy w Klaſztorzech vcżyli/ y drugie młode Ludźi ćwicżyli ku ſtrzelániu przyſadźiwſzy do nich miſtrze dobre BielSpr 72v, 75; potym zważyć wſzyſtko ná kámień/ ták miąſzą przędzę/ iáko y ćienką/ y oddáć Dworce/ przyſádźiwſzy do niey ośiádłą niewiáſtę: oná to ma ná wagi podźielić Kmiotownam/ coby bez obćiążliwośći prząść mogły GostGosp 114.
przysadzić k(u) komu (7): á my z rádámi náſzemi to roſądźim/ Wyiąwſzy iżbyſmy byli czym zátrudnieni/ tedy przyſádziem czterzech ku ſądowi ktorzy będą mogli ſądźić o dziedźictwo. UstPraw B4v; chcećieli też ia kwáſzey rádzie przyſádzę kilko ludzi vcżonych/ co wam wtey rzecży pomogą rádzić BielKron 213, 213v, 217, 218v, 233v; Arrogare dictatorem consuli, Prziſádźić k niemu więtſzego vrzędniká. Mącz 357d.
przysadzić k(u) czemu [= w jakim celu] (1): potym ten dekret [papież Leo] poſłał ſwemu legatowi Káyetanowi áby wſzytkym obiáwił/ ktory Káyetan przyſadziwſzy ktemu ſwyadki obiawił w Lincżu nád Dunáyem/ y dał Imprymowáć y rozeſłał wſzędzye Biſkupom BielKron 194v; [P. Marszałku! Zdali [lege: zda li, tj. jeżeli się wydaje słuszne] się T⟨w(oj)a⟩ M⟨iłość⟩, abyśmy ku wiezieniu do Dubinek tej baby kogo z swoich służebników przysadzili, daj T⟨w(oj)a⟩ M⟨iłość⟩ znać ListyZygmAug 1551 211].
przysadzić co a. czego do czego (2): Ale prozno głuchemu co dobrego rádźić/ Gdy nie chce vchá ſwego/ do mych vſt przyſádźić. BielSat G3 [idem] BielSen 17.
przysadzić co ku czemu (1): Connectere alicui rei aliquid, Przipoyić/ prziſádźić nieco ku drugiey rzeczy. Mącz 244b.
przysadzić do czego (żywotne) (1): Zás gdy koźlę do owce przyſadzą/ vroſcye ná nyem myękka wełná álbo ſierchl. GliczKsiąż D4.
[przysadzić do czego: A gdy tákowe kamyki chceſz przyſádźić do inego kámieniá/ muśiſz oboie mieyſce/ ktorymi ſtulić chceſz/ dobrze zágrzać/ áby on kit rády prziyęły SienHerb 597b.]
przysadzić czemu (żywotne) (1): niech mu [koniowi] podkowę ták przyſádźi/ iż by miedzy ſtrzałą mógł pálec podetknąć. SienLek 177.
[przysadzić gdzie: przygrzeyże [mastykę] v ogniá/ áż ſie pocżnie topić/ á gdy iuż vkápnąć chce/ puśćże ná ono mieyſce gdzie chceſz kámyk przyſádźić/ wnetże kámyk ćiepło przyſadź/ á co nalepiey przyćiśni/ á przylnieć ták iákoby iednoſtáyny kámień był. SienHerb 597b.]
przysadzić na czym: Przysadzono dwu kmieciu na dwu źrzebiu, którzy mają wolność od podatków i robót LustrWpol II 90; Na ten czas osiadłości w tej wsi nie było, jedno gburów 10 po dwu włókach trzymający czyni włók 20. Przez ty czasy dzierżawy p. Czarlińskiego Christopha za jego gospodarstwem rozkopano boru i lasu barzo wiele, w którem rozkopaniu jest część gruntu dobrego, część śrzedniego, na którem przysadził gburów 12 na włókach 22 i ony pobudował LustrPom 158.
przysadzić gdzie: W której [dzierżawie] przedtym ludzie wołoskiem prawem siedzieli, między któremi było staradawna wymierzonych dworzyszcz 10. Ale gdy jej dostał p. Zolkiewski, przysadził w niej ludzi więtszą połowicę i folwark w niej uczynił LustrRus II 190.]
Synonimy: przydać, przyłożyć, przystawić; 1., 2. przyczynić; 5. przysądzić.
Formacje współrdzenne cf SADZIĆ.
MP