[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSĄDNY (7) ai

przysądny (4), przysędny (3); przysądny Mącz; przysądny : przysędny UstPraw (3:3).

Fleksja
sg
m Gprzysędn(e)go n Gprzysądnégo
pl
N subst przysądn(e)
G przysądnych
A subst przysądn(e)
L przysądnych

sg m G przysędn(e)go (3). ◊ [n G przysądnégo.] ◊ pl N subst przysądn(e) (1). ◊ G przysądnych (1). ◊ A subst przysądn(e) (1). ◊ L przysądnych (1).

Sł stp: przysądne, przysądnie, przysądny, przysądni, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

Związany z działalnością sądu (7):
Wyrażenia: »dochody przysądne [= pochodzące z opłat sądowych]« = quaestus iudiciarius Mącz (2): O Pániech ſądownych/ y dochodzyech przyſądnych UstPraw B4v; Mącz [176]c.

»list przysądny« = pisemny wyrok sądowy (5): (nagł) Od Liſtow przyſądnych. [...] (–) Piſárze od ſzukánia w Kſięgách niemáią nic bráć/ á zá liſty záwieſzone Pieczęćiámi przyſądne máią bráć dzieſięć groſzy UstPraw C2, C2 [2 r.], C3.

a. [W funkcji rzeczownika: »przysądne« = opłata za wydanie pisemnego wyroku sądowego: A zá Liſty z záwieſzonémi Pieczęćiámi/ przyſądnégo [pisarze] bráć máią dźieśięć groſzy: [...] A nieſtanné [tj. za niestawienie się w sądzie]/ od przyſądnégo w zyſku cztérzy groſze UstPraw 24 (Linde).]

Cf PRZYSĄDOWNY

MP