[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSĄDZANY (4) part praet pass impf

a jasne.

Fleksja
sg
fNprzysądzanå
Gprzysądzan(e)j
Aprzysądzaną
pl
N subst przysądzan(e)

sg f N przysądzanå (1). ◊ G przysądzan(e)j (1). ◊ A przysądzaną (1). ◊ pl N subst przysądzan(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Autorytatywnie uznawany za przynależny komuś (w polemice między katolikiem a innowiercą na temat odkupienia) (4): VSpráwiedliwić nic inſzego nieznácży w Piſmie świętym/ [...] iedno grzechy odpuſzcżáć/ od winy y od karánia wolnym cżynić/ w łáſkę przyiąć. [...] Y ſpráwiedliwym oſądźić. (–) Nie tylko ſpráwiedliwym oſądźić/ ále y vcżynić ſpráwiedliwym z nieſpráwiedliwego (marg) Przyſądzána ſpráwiedliwoſc. (–) WujJud 94.

przysądzany komu (1): [Apostoł] Mowi ná drugim mieścu: Ieſli was Syn wybáwi/ prawdźiwie wolnymi będźiećie. A wy powiádaćie/ że nie będą prawdźiwie wolni/ ále tym obycżáiem tylko od grzechow wolni będą/ że im iuż nie będą przycżytáne/ álbo przyſądzáne. WujJud 96.

Szereg: »przysądzany a(l)bo (i) przyczytany (a. poczytany)« [szyk 2:1] (3): Abowiem dáie nam ſpráwiedliwość w nas trwáiącą/ nie tę wáſzę wymyſloną/ przyſądząną [!] ábo przycżytáną (imputatiuam) iáko ſie niżey pokaże. WujJud 94, 95v, 96.

Synonimy: poczytany, przyczytany.

Cf PRZYSĄDZAĆ

MP