Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZYSIADŁEK

Następne hasło: [PRZYSIADNIK] »

PRZYSIADŁY (1) part praet act

a jasne.

Fleksja

sg
m	N	przysiadły	f	N	przysiadła

pl
G		przysiadłych

sg [m N przysiadły.] ◊ f N (attrib) przysiadła. ◊ [pl G przysiadłych.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Który osadził się przywierając do czegoś, scalając się z czymś
2. [Który osiedlił się, objął posiadłość]
3. [Który zamieszkuje tereny sąsiednie, sąsiadujący]

1. Który osadził się przywierając do czegoś, scalając się z czymś [na co]: Spuma maris solidata cum limo, Piáná morska ná glinę przipita/ prziſiádłá/ przipoyona. Mącz 399d.

2. [Który osiedlił się, objął posiadłość:

Wyrażenie: »nowo przysiadły«: W którym miasteczku jest ludzi domowników 76, którzy dają czynszu doroczniego po gr 30, [...] Nadto jest ludzi nowo przysiadłych 21, którzy wedle czasu i dawności zasiedzenia natenczas dają LustrRus II 28; Nadto kmieć 1 nowo przysiadły tylko podymnego daje fl. 0/2/0 LustrRus II 80, II 86.]

3. [Który zamieszkuje tereny sąsiednie, sąsiadujący:

Wyrażenie: »sąsiad przysiadły«: Tu się w. mciom niebezpieczeństwa koronne od nieprzyjaciół i sąsiad koronnych przysiadłych przełożyły Diar 1566 58.]

Cf PRZYSIEŚĆ