PRZYSŁUGOWAĆ (29) vb impf
o prawdopodobnie jasne (tak w -ować); a jasne.
Fleksja
inf |
przysługować |
indicativus |
praes
|
|
sg |
pl |
1 |
przysługuję |
|
3 |
przysługuje |
przysługują |
praet |
|
sg |
pl |
3 |
m |
przysługowåł |
m pers |
przysługowali |
f |
przysługowała |
m an |
|
fut |
|
pl |
3 |
m pers |
będą przysługować |
conditionalis |
|
sg |
pl |
3 |
m |
by przysługowåł |
m pers |
|
n |
|
subst |
by przysługowały |
inf przysługować (2). ◊ praes 1 sg przysługuję (3). ◊ 3 sg przysługuje (8). ◊ 3 pl przysługują (9). ◊ praet 3 sg m przysługowåł (2). f przysługowała (1). ◊ 3 pl m pers przysługowali (1). ◊ fut 3 pl m pers będą przysługować (1). ◊ con 3 sg m by przysługowåł (1). ◊ 3 pl subst by przysługowały (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).
1.
Być pomocnym komuś, usługiwać;
demereri Mącz; asservire, comministrare Calep [w tym: komu, czemu (Przen) (23)] (28):
Mącz 218b;
[człowiek] wſzytki rzecży ſwoie chce ſpráwowáć dziwną rádą á dziwną opátrznoſcią ſwoią/ á chce iżby iedny ſtany záwżdy drugim przyſługowały RejPos 329v,
74v;
KuczbKat 400;
RejZwierc 191;
Asservio – Przisługuię, ſpolemsłuze. Calep 105a,
222b.
Zwroty: »pilnie przysługować« (
1):
przełóżeni kápłáńſcy/ á oni Licermiernicy [...] ſzukáli tego pilnie/ iákoby byli mogli iáką ſłuſzną przycżynę ználeść do niego [Jezusa]/ bo ſie iáwnie nie ſmieli pokuśić oń/ iż ſie bali onego zgromádzenia wielkiego/ ktorzy iuż pilnie przyſługowáli iemu. RejPos 251.
»k stołu przysługować« (2): RejFig Aa 7v; HEnrik gdy zá żywotá ſyná koronował/ Ku cżći s pirwſzą potráwą/ k ſtołu przyſługował. RejZwierz 21v.
Przen (15):
Bowiem ſie ten káżdy ſtan/ pięknie poleruie/ Gdy cnocie bez wykrętow/ náwſzem przyſługuie. RejZwierz 67,
64v;
A kto bogáctwá chce nábywáć/ muśi bárzo iey [fortuny] naprzednieyſzemu márſzałkowi łákomſtwu przyſługowáć/ á dziwnych á roźlicznych trudnośći vżywáć. RejZwierc 122;
Pátrz záſię ná ty czo wſzetecżeńſtwu przyſługuią/ ieſliże ſą kiedy práwie weſeli/ práwie zdrowi/ álbo práwie rumieni. RejZwierc 142;
Powiedział [filozof]: [...] iż mi go bárzo żal/ ſam będąc wielkim pánem nędznikowi przyſługuie. Bo iuż nie máſz nędznieyſzego páná ná ſwiecie iáko fraſunk á kłopothy/ coby gorzey ſługam ſwym płáćił. RejZwierc 153v,
Bv [2 r.],
[121]v [2 r.],
122 [2 r.],
122v,
150,
227.
W porównaniu (1): Bo ten iuż czo tey pániey [fortunie] przyſługuie ieſt iáko on kámień co przy drodze dármo leży/ włożyſzli gi do ogniá będzie gorący/ włożyſzli gi do wody tedy będzie źimny RejZwierc 23.
a.
O czynnościach związanych z kultem (3):
bo ktoż tey boginey [!] [tj. Weście] przyſlugował/ muſiał w cżyſtośći żyć HistRzym 17v,
17v.
Zwrot: »przysługować namiotowi« (1): ſyny Dawidowe zwano kápłany/ nie przeto żeby ſłużyli w rzecżach ſwiętych/ (ábowiem nie godziło ſie s pokolenia Iudá idącym przyſługowáć namiotowi [tj. arce przymierza] [...]) ále że żywąc pod ſpráwą á kárnoſcią kápłáńſką/ náuk dobrych y piſmá ſwiętego vcżyli ſie. RejPosRozpr c3.
2.
Być posłusznym, słuchać [komu] (1):
Zwrot: »na głos przysługować« (1): zá łáſką twą y lud nieznáiomy wda ſie w poſluſſeńſtwo moie. A ſnadz ieſſcze ná głos będą przyſlugowáć mnie [in auditu auris oboedivit mihi Vulg Ps 17/45] RejPs 26.
Synonim: 2. słuchać.
Formacje współrdzenne cf SŁUŻYĆ.
Cf PRZYSŁUGOWANIE, PRZYSŁUGUJĄCY
JR