[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSŁUGUJĄCY (2) part praes act

Fleksja
sg
mNprzysługujący
pl
I m przysługując(e)mi

sg m N przysługujący (2). ◊ [pl I m przysługując(e)mi.]

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu: przysługujący się s.v. przysłużyć się.

Pomagający (2):

przysługujący komu (1): Puerperus: ut, Verba puerpera – Połozniczi prziſługniączi [!]. Calep 873a.

α. W funkcji rzeczownika: czyniący posługę (1): Administer, Qui ministrat, aut iurat in aliquo, vel etiam alicui opem praebet – Pomocznik, przisługuiąci. Calep 25a.

[przysługujący za kogo [= jako kto]: Z onych tych drugich pacholąt dał [Mahomet] męzkie znamiona jem porzezać, s ktorych jeden umarł. Turcy zowią takie hadomlar jakoby rzekł kleszczoncy, a ci żon cesarskich patrzają, [a są u nich za komorniki przysługującemi PA]. PamJancz 82.]

Synonimy: pomagający, wspomagający.

Cf PRZYSŁUGOWAĆ

JR