[zaloguj się]
[pdf]

SADOWY (3) ai

a oraz o jasne.

Fleksja
pl
N subst sadowé
A subst sadow(e)
L sadowych

pl [N subst sadowé.] ◊ A subst sadow(e) (1). ◊ L sadowych (2).

Sł stp notuje, Cn s.v. sadownik w innym znaczeniu, Linde bez cytatu.

Przymiotnik od „sad” ‘obszar ziemi, na którym rosną drzewa i krzewy’ (3):
a. Rosnący w sadzie (2): ARTYKVL II. O DRZEWACH SADOWYCH. SarnStat 667; [(nagł) VIOLA PVRPVREA, Viola nigra, Ion Melau, Viola ſylueſtris. (–) Fiołki brunatné, álbo ſádowé, od których Fiołkowa wonia y bárwá ieſt rzeczona. UrzędowHerb 311a (Linde w cytacie s.v. fiołek)].
Szereg: »ogrodny i sadowy« (1): W dworſkich folwárcech gnoią cebule y rzepy/ kapuſty/ y inſze ogrodne rzecży/ y ſádowe tákże GostGosp 72.
b. Odbywający się w sadzie (1):
Wyrażenie: »ślub sadowy« = w pismach polemicznych potwarz rzucona na innowierców (1): Ktemu y to nie krzecży zádawáć komu niewſtydliwą twarz: á ſámemu ſię niewſtydźić piſáć tákie plotki pletliwe: ták o ślubách ſádowych y łáźiennych/ iáko y o inſzych CzechEp 406.

Synonim: ogrodny.

JR, (LW, MC, MN)