« Poprzednie hasło: PRZYSZYCIE | Następne hasło: PRZYSZYĆ SIĘ » |
PRZYSZYĆ (6) vb pf
inf | przyszyć |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
1 | m | -m przyszył |
3 | m | przyszył |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | f | byś przyszyła |
3 | m | by przyszył |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | przyszyto |
inf przyszyć (1). ◊ [fut 3 pl przyszyją.] ◊ praet 1 sg m -m przyszył (1). ◊ 3 sg m przyszył (2). ◊ con [2 sg f byś przyszyła.] ◊ 3 sg m by przyszył (1). ◊ impers praet przyszyto (1).
Sł stp brak, Cn s.v. podszywam co; przyprawiam co; Linde XVII w.
przyszyć do czego (3): Naydzieſz też drugi kray ták zápyśniáły/ że w nim wſzytko miłośćiwi pánowie/ by iedno kęs bobru da [lege: do] zawoyku prziſzył/ á knáfel v ſzyie powieśił. RejZwierc 17; Możeſz y do giezłeczká przyſzyć świetne brezy. ZbylPrzyg B2, A2v.
[przyszyć komu: byſmy tylko tráfili dáć tákowy mieſzek vcżynić/ ábyś mu ten przyſzyłá/ á iego oderznęłá. HistFort 25v.]
przyszyć k czemu (1): CHłop przez rámię powieśił Liſá przedawáiąc/ Drugi go k ſukni przyſzył/ zá nim pochadzáiąc. Więc w ćiżbie wymknąwſzy gi/ y przez ſię przerzućił/ A chłop Liſá pytáiąc/ ná zad ſie obroćił. Ten powiedział/ tákież mnie wcżorá ktoś vcżynił/ Alem go teraz przyſzył/ iużby ſie omylił. RejFig Bb3.
Formacje współrdzenne cf SZYĆ.
Cf PRZYSZYCIE, PRZYSZYTY
KO