[zaloguj się]
[pdf]

PRZYŚCIGNIONY (2) part praet pass pf

przyścigniony (2), [przyścignion].

W formie złożonej o pochylone; forma niezłożona z tekstu nieoznaczającego ó.

Fleksja
sg
mNprzyścignióny, przyścignion nN
Gprzyścignión(e)go G
A Aprzyścignión(e)

sg m N (praed) przyścignióny (1), [przyścignion]. ◊ [G przyścignión(e)go.] ◊ n A przyścignión(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Przyłapany na gorącym uczynku lub schwytany podczas ucieczki (1): [A ktoby sie straży sprzeciwiał albo odejmował, ten impune może być od straży zabity. A jeśliby sie umknął, gdzie będzie przyścignion, ma być na gardle karan UstWojsk 1525/155, 1525/162].

[przyścigniony na czym: y przyśćignionego ná cudzołoſtwie wolno było y práwá niebronią zábić. MrowStadło F3v.]

Wyrażenie: »lice przyścignione« = dowód winy znaleziony przy przestępcy schwytanym na gorącym uczynku (1): Drudzy iáwni złodźieie/ ktorych ná vcżynku Ná świeżym poimáią/ y wodzą po rynku: Lice im przyśćignione wieſzáią ná kárku KlonWor 8.
2. Oskarżony (1): Poborcá niedbáły gdźie może bydź przyśćignióny. O tym niżéy Státut wtóry [Cf áby nápotym ieſliby Poborce [...] w płáceniu kogo vćiſnęli/ tedy ná ſkárgi poddánych o tákowé krzywdy przed Biſkupem onéy źiemie/ Woiewodą/ y Káſztellanem/ odpowiádáć [...] będą powinni. 343]. SarnStat 342.

Cf [PRZYŚCIGNĄĆ]

KO