[zaloguj się]
[pdf]

[PRZYŚPIEWYWAĆ vb impf

e pochylone, a jasne.

Fleksja
inf przyśpiéwywać
indicativus
praes
sg
1 przyśpiéwywåm
3 przyśpiéwywå
praet
sg
3 m przyśpiéwywåł

inf przyśpiéwywać. ◊ praes 1 sg przyśpiéwywåm. ◊ 3 sg przyśpiéwywå. ◊ praet 3 sg m przyśpiéwywåł. ◊ part praes act przyśpiéwywając.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).

Śpiewać do wtóru lub do akompaniamentu; accantare, accinere, admodulari, assonare, cantillare Cn: Accino Przyśpiewywam UrsinGramm 255.

przyśpiewywać co: ſtądbychmy też iuż ſobie przyśpiewywáć mogli in hac ordinata charitate, onę wdzięczną pioſnkę Duchá ś. WerPublika 54. Cf przyśpiewywać co k(u) czemu.

przyśpiewywać co k(u) czemu: Któremu [Kreteusowi] wierſze lutnią záwżdy wdźięczne były: Miłe y wdźięczne rymy k ſtrunom przyśpiéwywał [cui carmina semper et citharae cordi numerosque intendere nervis IX 775-776] VergKoch 270, 173.

przyśpiewywać o czym: PismaPolit 25 cf Zwrot.

Zwrot: »przyśpiewywać sobie« [szyk zmienny]: A pewniebym się i ja nie wybiegał z tego, Choćbym skacząc przy lesie, patrzał skotu swego, Albo gdzie w trzcinkę gwizdał pod cieniem bukowym, Przyśpiewywając sobie o frasunku nowym PismaPolit 25; WerPublika 54.

Formacje współrdzenne cf PIAĆ.

Cf PRZYŚPIEWYWAJĄCY]

KO