[zaloguj się]
[pdf]

PRZYTACZAĆ SIĘ (5) vb impf

Zawsze sie.

W formach osobowych pierwsze a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 przytåczå sie przytåczają sie
praet
sg
3 n przytåczało sie

praes 3 sg przytåczå sie (3). ◊ 3 pl przytåczają sie (1). ◊ praet 3 sg n przytåczało sie (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Zdarzać się, przytrafiać się, zachodzić (1): [Otwin(?)Erot 131; Przetóż do Rády páńſkiéy nie trzebá bráć ludźi/ którzy niewiedzą co ſie czáſów przeſzłych dźiało/ álbo co ſie dźieie między ludźmi/ nie iedno tego króleſtwá/ ále y w wiela inſzych: zwłaſczá tám/ gdźie ſie wiele rzeczy przytacza/ którym rozumem zábiégáią. CerGór 12.]
Zwrot: »po myśli [komu] się przytaczać« (1): Owa wſſytko pomyſli ták ſie im przytacżáło/ Cżego ſproſne cyáło ich záwżdy potrzebowáło. LubPs Rv.
2. Dotyczyć, odnosić się [co czemu] (1):
Szereg: »przytaczać się a przywłaszczać« (1): Tu záś [psalm traktuje o tym] co ſie właſnie przytacża á prziwłaſzcża kroleſtwu duchownemu/ ktorego ſam Kryſtus krolem być miał. LubPs T5 marg.
3. W funkcji strony biernej: być cytowanym (3): gdy Pan Bog vtrapyone kroleſtwo żydowſkye cżáſu Saulowego rozmáitemi á ſławnemi zwycięſtwy/ á oſobliwie ſłowem ſwym ſwiętym y prawdziwą chwałą/ nápráwić y ochędożyć racżył/ ten ſie Pſalm przytacża. LubPs O5; [CerGór 60].
Zwroty: »[komu] przed oczy się przytaczać« (1): Iáka ſie nam w tym Pſalmie ſpráwá przed ocży przytacża. LubPs R4v marg.

»na plac się przytaczać« (1): Czo ieſt zá cięſzkość grzechu/ gdi gi cżłowiek pozna nád ſobą/ iuż dni iego ſą podobne tim rzecżam/ ktore ſie thu ná plác przytacżáią/ iáko dym LubPs X3v marg.

Synonimy: 1. przydawać się, przygadzać się, przypadać, przytrafiać się, zdarzać się.

Formacje współrdzenne cf TOCZYĆ.

AĆ